به نام تو
به یاد مرگ این پاییز
میخواستم صفحه را سفید بگذارم
تا اگر خواستی، خودت بنویسی اش
یا اگر خواستی بِکِشی اش
بعد اما
سینه ام را پر حرف و تنم را پر درد دیدم
دستم به نوشتن نمیرفت اما، چشمانم لبالب از حرف بود
در نهایت اما انگار سکوت چاره سرنوشتم بود
+خوبی حنا؟ همه کامنتات بسته بود
------------------------------------------------------
پدر مادرم ده سی و چهلی ان
مامانم از اوناییه که برای انقلاب 57 شعار داده
میدونی من رو چطوری بزرگ کردند؟
بترس، هیس، سپاه از ساواک بدتره
میدونی چطوری بزرگ شدم؟ درس بخون به یه جایی برسی
درس خوندی نرسیدی؟ حتما کافی نبوده ادامه بده
کار پیدا کردی حقوقت کمه؟ خیلیا همینم ندارن
پولت به وسط ماهم نمیرسه؟ قناعت کن! ولخرجی نکن
پول پیش لازم داری؟ وام بگیر
وام بهت نمیدن؟ ضامن نداری؟
وام گرفتی؟ سودش چقدر میشه؟
کرایه خونت رو بردن بالا چرا؟ خودشونم محتاج همین کرایه خونن؟
خواستی بری پارک ترسیدی از تنهایی؟
خواستی برقصی گرفتنت؟
خواستی بخونی زدن تو دهنت؟
حرف زدی بعد گرفتنت؟فکر کردی آزادی بیانه؟
اعتراض کردی اعتصاب کردی؟ اخراجت کردن؟
گوشی نداری؟ لپتاپ برای کارات نداری؟ پول تاکسی نداری؟
رسانه درست نداری؟ رفاه نداری؟ حق شهروندی نمیدونی چیه؟
انسان بودن نمیدونی چیه؟
با غریزت زنده میمونی؟
من اینطوری بزرگ شدم
میجنگی؟ داد میزنی؟ روسریتو در میاری؟ میکشنت؟
میترسی ولی مشتت و گره میکنی؟
چرا؟ هنوز بچه ای که!
جوگیری؟ فاز میدن بهت؟ هیجانی شدی؟
بچه ای؟
احمق نباشیم
توی این مدت فقط به یه نتیجه رسیدم! وقتی من خسته شدم و ناامید و رفتن شد تنها گزینم
همینا که بهشون میگید بچه و جوگیر، پای چیزی که خواستن موندن
آدم جوگیر بعد دیدن کت خوردن بقیه و مردنشون میترسه، قضیه براش جدی میشه در میره
نمیمونه، نمیجنگه، صداش بلندتر نمیشه،تعدادش بیشتر نمیشه
من سمبل نسل ترسوهام
همونا که منتظر رهبرن تا با جهت برن جلو، همونا که مردنای اینجوری بنظرشون احمقانه و بی فایدس، همونا که زیر پای بقیه رو خالی میکننن، نشستن گوشه خونه عصبانی و ناراحت میلرزن ولی هیچ کاری نمیکنن
از یکپارچه بودن ایران چی نصیب کدوممون شده که میترسیم از اعتراض کردن و دگرگون شدن؟از چی میترسی؟ از چیزی که ترسوندنتون؟ هنوزم؟
همه میگن این انقلابه
برای من این فقط
اصلاحه یه انقلابه
رهبر میخواید؟ رهبر الانتون چکار کرد براتون تو این مدت؟
همراهی همه جانبه میخواید؟ کی از آب گل آلود ماهی نمیگیره که منتظرید همه یک صدا یک چیزی براتون بخوان؟ برامون بخوان
لطفا خودت بدون چی میخوای
همین کافیه برای ادامش
لطفا بی ارزش ندون
لطفا زیر سوال نبر
لطفا تو دل بقیه رو خالی نکن
منی که یک دهه بیشتر از کشته شده های این روزا ظلم و پذیرفتم از خجالت امروز میرم جلو برای ادامه پیدا کردنش
نه برای دو نسل بعدترم
نه برای ایران آباد
برای خودم، برای خودم، برای خودم
برای تمام چیزهایی که از دست دادم، ازم گرفته شد
یکی دیگه هم برای خودش میاد، برای آینده ای که میخواد، برای چیزی که حقش میدونه
این دیگه بحث سیاست نیست این جنایت
